Υπάρχουν βραδιές που μια ομάδα δεν χρειάζεται να παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο της χρονιάς για να δείξει ότι είναι φτιαγμένη για τις μεγάλες στιγμές. Χρειάζεται, όμως, να παίξει με καθαρό μυαλό, με πίστη και με σχέδιο. Ο Ολυμπιακός στην Αστάνα τα είχε και τα τρία. Γι’ αυτό κέρδισε και για αυτό η νίκη του μοιάζει περισσότερο σαν φυσική εξέλιξη παρά σαν υπέρβαση.
1. Γιατί δεν φοβήθηκε τον παγετό… τον πραγματικό και τον ποδοσφαιρικό
Η παγωμένη Αστάνα Arena ήταν η τέλεια παγίδα: θερμοκρασίες που «δαγκώνουν», συνθετικό χορτάρι, αντίπαλος που δεν είχε τίποτα να χάσει. Κι όμως, ο Ολυμπιακός έδειξε ότι τέτοια ματς του πηγαίνουν. Η ομάδα μπήκε χωρίς άγχος, χωρίς φορτίο, με μια ηρεμία σπάνια για ελληνικό σύλλογο σε ευρωπαϊκό εκτός έδρας παιχνίδι.
Η εικόνα αυτή δεν ήρθε τυχαία. Την έχτισε ο Μεντιλίμπαρ. Ένας προπονητής που δεν χρειάζεται να φωνάζει για να ακουστεί. Η ψυχραιμία του πέρασε στην ομάδα και αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο «διπλό» της βραδιάς.
2. Το πλάνο ήταν απλό, ξεκάθαρο και εκτελέστηκε με πειθαρχία
Ο Ολυμπιακός δεν άφησε την Καϊράτ να αναπνεύσει. Έσβησε τις κάθετες, περιόρισε τα άκρα, κράτησε τις γραμμές κοντά και έκανε τον αντίπαλο να νιώσει ότι κάθε προσπάθεια δημιουργίας περνάει από… κλειδωμένη πόρτα.
Η μοναδική δυσκολία; Ο Αναρμπέκοφ. Ο τερματοφύλακας της Καϊράτ κράτησε το παιχνίδι ζωντανό περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε.Αλλά αυτά τα εμπόδια δεν ρίχνουν ομάδες με αυτοπεποίθηση όπως ο Ολυμπιακός. Απλώς καθυστερούν το αναπόφευκτο.
3. Οι αλλαγές έκριναν τον αγώνα. Άλλο ένα «μάθημα Μεντιλίμπαρ»
Το πρώτο τέταρτο της επανάληψης ήταν κακό. Η ομάδα έχασε μέτρα, έχασε καθαρότητα στην πρώτη πάσα και άφησε την Καϊράτ να πιστέψει ότι μπορεί να δημιουργήσει. Ο Μεντιλίμπαρ, όμως, δεν περίμενε να γίνει πρώτα η ζημιά: έριξε μέσα Στρεφέτσα και Ταρέμι και άλλαξε τις ισορροπίες. Ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε επιθετικό όγκο, κίνηση, απειλή. Και τότε… ήρθε η στιγμή.
4. Ο Ζέλσον έκανε αυτό που κάνουν οι παίκτες που έχουν μέσα τους το πάθος της νίκης
Ο τρόπος με τον οποίο «διάβασε» τον Καζάκο ο Ζέλσον είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν καλό παίκτη και σε έναν παίκτη που καθορίζει αποτελέσματα. Χρειάζεται ένστικτο, καθαρό μυαλό και αποφασιστικότητα. Το γκολ του δεν ήταν απλώς μια εκτέλεση. Ήταν η απόλυτη δήλωση ότι ο Ολυμπιακός θέλει μόνο τη νίκη.
Ο Ολυμπιακός δημιούργησε, απείλησε, πάτησε περιοχή, βρήκε χώρους. Αν ήταν λίγο πιο προσεκτικός ή αν δεν είχε απέναντι του τον Αναρμπέκοφ σίγουρα το σκορ θα είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Έδειξε όμως, πως εξαρτάται μόνο από τον εαυτό του.
Αν η Αστάνα ήταν η σπίθα, το επόμενο ματς μπορεί να γίνει η… φωτιά.