Απόψεις

Οι αστοχίες του Ιβάν της προσφυγιάς

Οι αστοχίες του Ιβάν Σαββίδη κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίασης της επιτροπής για τα 100 χρόνια του ΠΑΟΚ, έριξαν νερό στον μύλο της όξυνσης και της απαξίωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

«Αν ο ΠΑΟΚ ήθελε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, θα το είχε κάνει. Δεν το θέλω», είπε χαρακτηριστικά το αφεντικό του «Δικέφαλου του Βορρά». Αυτό που δεν αποκάλυψε, είναι, ποιον θεωρεί χαλίφη. Διότι τα τελευταία χρόνια, το πάνω χέρι στα διοικητικά του ποδοσφαίρου τα είχαν ο ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ και σήμερα ο ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό. Στην προεδρία της ΕΠΟ, τον… δικό μας Βαγγέλη Γραμμένο (όπως τον είχε χαρακτηρίσει) πρόεδρο επί πολλά χρόνια της ΕΠΣ Μακεδονίας, διαδέχτηκε ο δικηγόρος Τάκης Μπαλτάκος που ήταν πιο κοντά στον ΠΑΟΚ, ενώ σήμερα επικεφαλής είναι ο μέχρι πρότινος παράγοντάς του, ο Μάκης Γκαγκάτσης. Η διαιτησία και η αθλητική δικαιοσύνη βρίσκονται υπό την ΕΠΟ και στελεχώνονται από αυτήν.

Στους δε αγωνιστικούς χώρους, όπως μπορεί να έχει αδικηθεί ο ΠΑΟΚ σε κάποιο ματς, έχει ευνοηθεί σε άλλα, και -μάλιστα κατά τρόπο προκλητικό- με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον τελικό κυπέλλου του Πανθεσσαλικού τον Μάιο του 2017, όταν με γκολ οφσάιντ του Ενρίκε νίκησε την ΑΕΚ 2-1 και πήρε το τρόπαιο. Ο δεύτερος βοηθός Καλφόγλου ήταν στην ευθεία, αλλά σημαιάκι δεν σήκωσε. Και τότε, δεν μπούκαρε στον αγωνιστικό χώρο ο Δημήτρης Μελισσανίδης για να κυνηγήσει τον διαιτητή…

Όσον αφορά την ευαισθησία που εξέφρασε ο Ιβάν Σαββίδης για τους πρόσφυγες, λέγοντας «Έψαχναν κάτι για να διατηρήσουν την ψυχή τους, τη νοοτροπία και όλα αυτά που έφεραν από τις πατρίδες τους. Αυτά τα βρήκαν στον ΠΑΟΚ. Μέσα από τον ΠΑΟΚ μπορούσαν να εκφράζονται, να νιώθουν νοσταλγία και να ενώνονται. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ποιοι είμαστε και ποιο είναι το DNA μας»,
καλό θα είναι ο σεβασμός στις αξίες, τις αρχές και τις αλύτρωτες πατρίδες, να επιδεικνύεται σε όλα τα προσφυγικά σωματεία. Από την ΑΕΚ και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, μέχρι τον Απόλλωνα Σμύρνης και τον Πανιώνιο. Γιατί πρόσφυγες τούς έκαναν οι πρόγονοι του Ερντογάν, στον οποίο δείχνουν ιδιαίτερη συμπάθεια ο Πούτιν και τα «παιδιά» του. Οι γενοκτονίες των Πόντιων, των Αρμένιων, οι διωγμοί των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, η εισβολή και η κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου, είναι ζωντανές στις μνήμες του Ελληνισμού και ιδίως των προσφύγων μας, που δεν χωρίζονται σε ΠΑΟΚτσήδες, ΑΕΚτσήδες, Πανιώνιους ή Απολλωνιστές.